BIAŁORUŚ
C(czyt.
BSSR, tzn. po polsku Białoruska Socjalistyczna Republika Radziecka) w
górnym lewym rogu, ze złotym sierpem i młotem ponad napisem. W latach
40. usunięto sierp i młot, ale dodano złote obramowanie wokół napisu.
Najdłużej obowiązywała następna wersja - flaga czerwono-zielona z sierpem i młotem i z biało-czerwoną grafiką przy drzewcu przyjęta przez Białoruską SRR 25 grudnia 1951 - aż do rozpadu ZSRR w 1991.
Używana obecnie flaga Białorusi, przyjęta 7 czerwca 1995 i zaakceptowana w drodze referendum zastąpiła biało-czerwono-białą, używaną od rozpadu ZSRR. Przyjęto rozwiązanie oparte o flagę z 1951, z czasów sowieckich, usuwając sierp i młot oraz nieco przekształcając wzór grafiki przy drzewcu flagi. Niezależni obserwatorzy stwierdzili, że referendum w sprawie flagi nie spełniało standardów demokratycznych. Dekoracyjna grafika przy drzewcu flagi jest tradycyjnym wzorem białoruskiego haftu i nawiązuje do flagi z 1951. Czerwień symbolizuje krew białoruskiego ludu, a zieleń - lasy tego kraju.
Flaga z czerwonym pasem na białym tle (kolory pochodzą od białego jeźdźca na czerwonym polu, tj. od herbu Pogoni - historycznego dla Wielkiego Księstwa Litewskiego, obejmującego swoim terytorium m.in. dzisiejszą Białoruś) używana była przez Białoruską Republikę Ludową (25 marca 1918 do grudnia 1918 (ściślej - do wkroczenia Armii Czerwonej do Mińska 5 stycznia 1919), nadto przez zależny od Hitlera rząd Radosława Ostrowskiego w czasie okupacji Białorusi przez III Rzeszę (1941-1944) oraz po rozpadzie ZSRR w 1991 aż do kontrowersyjnego referendum w 1995. Obecnie jest flagą używaną przez demokratyczne ruchy na Białorusi i środowiska emigracyjne
Najdłużej obowiązywała następna wersja - flaga czerwono-zielona z sierpem i młotem i z biało-czerwoną grafiką przy drzewcu przyjęta przez Białoruską SRR 25 grudnia 1951 - aż do rozpadu ZSRR w 1991.
Używana obecnie flaga Białorusi, przyjęta 7 czerwca 1995 i zaakceptowana w drodze referendum zastąpiła biało-czerwono-białą, używaną od rozpadu ZSRR. Przyjęto rozwiązanie oparte o flagę z 1951, z czasów sowieckich, usuwając sierp i młot oraz nieco przekształcając wzór grafiki przy drzewcu flagi. Niezależni obserwatorzy stwierdzili, że referendum w sprawie flagi nie spełniało standardów demokratycznych. Dekoracyjna grafika przy drzewcu flagi jest tradycyjnym wzorem białoruskiego haftu i nawiązuje do flagi z 1951. Czerwień symbolizuje krew białoruskiego ludu, a zieleń - lasy tego kraju.
Flaga z czerwonym pasem na białym tle (kolory pochodzą od białego jeźdźca na czerwonym polu, tj. od herbu Pogoni - historycznego dla Wielkiego Księstwa Litewskiego, obejmującego swoim terytorium m.in. dzisiejszą Białoruś) używana była przez Białoruską Republikę Ludową (25 marca 1918 do grudnia 1918 (ściślej - do wkroczenia Armii Czerwonej do Mińska 5 stycznia 1919), nadto przez zależny od Hitlera rząd Radosława Ostrowskiego w czasie okupacji Białorusi przez III Rzeszę (1941-1944) oraz po rozpadzie ZSRR w 1991 aż do kontrowersyjnego referendum w 1995. Obecnie jest flagą używaną przez demokratyczne ruchy na Białorusi i środowiska emigracyjne